برنج یک غذای اصلی در سراسر جهان به شمار می آید که تاجران عرب آنرا به یونان باستان معرفی کردند و الکساندر بزرگ آن را به هند آورد. سپس در قرن هشتم به اسپانیا آورده شد و اسپانیا آن را در قرن هفدهم به آمریکای جنوبی معرفی کرد. برنج انواع مختلفی دارد – از جمله بسماتی دانه بلند، برنج سیاه، برنج سفید و… – اما همه انواع برنج از لحاظ مزایای سلامتی برابر نیستند.
برنج قهوه ای یک دانه کامل است و از سه قسمت تشکیل می شود، لایه پر از فیبر به نام سبوس، هسته غنی از مواد مغذی به نام ریشه، و لایه میانی نشاسته که اندوسپرم نامیده می شود.
در مقابل، برنج سفید، یک دانه تصفیه شده است، به این معنی که سبوس و لایه میانی نشاسته اندوسپرم برداشته شده اند. این فرآیند باعث می شود تا بسیاری از فیبر ها و مواد مغذی موجود در برنج از بین برود.
در مقابل برنج قهوه ای یک غذای بسیار مغذی است. نسبتا کم کالری با فیبر بالاست.
برنج قهوه ای به پایین آوردن کلسترول کمک می کند، دستگاه گوارش را پرکار می کند و می تواند باعث جلوگیری از تشکیل لخته های خون شود.
بعضی از مواد شیمیایی و مواد معدنی موجود در دانه های کامل مانند برنج قهوه ای ممکن است با خطر پایین تر سرطان های خاص همراه باشند. دانه های کامل به بهبود کلسترول کمک می کنند و خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ را کاهش می دهند. برنج قهوه ای دارای ویتامین ها، فولات (اسید فولیک)، آهن، منیزیم و سلنیوم است.
